MENU

Fotografika. Fotografia artystyczna w Polsce 1927-1978

ROK
2022/2023

KLIENT
Muzeum Fotografii w Krakowie

MIEJSCE
MuFo Rakowicka, Kraków, PL

PROGRAM
aranżacja wystawy

POWIERZCHNIA
300 m²

STATUS
zrealizowano

ZESPÓŁ
Mateusz Adamczyk, Agata Woźniczka (BudCud), Damian Nowak, Kuratorzy: Łukasz Gorczyca, Adam Mazur, Identyfikacja wizualna: Damian Nowak, Produkcja: Bartosz Flak

ZDJĘCIA
Dorota Marta / MuFo

Fotografika. Fotografia artystyczna w Polsce 1927-1978


Notice: Undefined index: pix in /home/budcud/domains/budcud.org/public_html/wp-content/themes/budcud2019/tmpl_post.php on line 80

Notice: Undefined index: wideo in /home/budcud/domains/budcud.org/public_html/wp-content/themes/budcud2019/tmpl_post.php on line 91

Wystawa „Fotografika. Fotografia artystyczna w Polsce 1927-1978” to pierwsze muzealne ujęcie historycznego nurtu artystycznego w polskiej fotografii. By jak najpełniej zaprezentować widzom to zjawisko, w MuFo zostało zebranych niemal 150 oryginalnych odbitek fotograficznych ze zbiorów najważniejszych polskich muzeów oraz prywatnych kolekcjonerów.

Czytelna aranżacja tak dużej ilości eksponatów w przestrzeni wystaw czasowych MuFo Rakowicka wymagała pogrupowania ich w chmury pojęciowe i przedstawienia zdefiniowanych zbiorów za pomocą wyrazistego układu przestrzennego. Najefektywniejsza okazała się kompozycja dzieląca salę wystawową na półotwarte, amfiladowe „pokoje”, z których każdy dedykowany był kolejnemu tematowi wystawy. Strefy ekspozycji wyróżniono formą, kolorystyką i materialnością wykończenia, nawiązując do rozwiązań odnalezionych w historycznych albumach fotografiki.

Rozpoczynającą narrację wystawy strefę „Dwa manifesty”, w której prezentowano prace Jana Bułhaka i Edwarda Hartwiga wyróżniała materialność wykończenia – zarówno ściany ekspozycyjne, jak i gablotę obito naturalnym płótnem, które podkreślało atmosferę eksponowanych fotografii. Również strefa „One”, znajdująca się w kulminacyjnym punkcie przestrzeni wystawy, prezentowała prace na tle tkaniny. Mięsista granatowa zasłona stanowiła interesujące domknięcie wystawy, a odgięcie karnisza podkreślało nowy podział sali wystawowej.

W pozostałych strefach „Fotografiki” kolejne gabloty ekspozycyjne, półki czy przestrzenne ekspozytory wyróżniano kolorem danej strefy. Proponowane formy etalażu wprowadzały napięcia przestrzenne i różnicowały dynamikę zwiedzania.