Perspektywa malarska od zawsze jest używana do budowania wrażenia głębi na płaszczyźnie. Przykładowo w starożytnej willi Syrycjusza w Pompejach zabieg ten kreował kolejne pomieszczenia mieszkalne i wrażenie nieskończonej przestrzeni. Projekt „Tilescape” daje kolejną szansę historycznej technice, budując iluzję przez architekturę. Mało realistyczną, ale subiektywną.

Zaburzenia percepcji wprowadziliśmy do przestrzeni spa, gdzie codzienność ustępuje niesamowitej, tajemniczej atmosferze. Dlatego właśnie tu postanowiliśmy stworzyć płynne, fluktuujące wnętrze, w którym zanikają granice i podziały między ścianami, sufitem a podłogą. To jak sen na jawie!

Jednak to nie triki perspektywiczne deformują przestrzeń, ale użycie gradientu z ceramiki. Pomagając uzyskać zamierzony efekt iluzji, gradient kreuje ambientowy, abstrakcyjny krajobraz. Kompozycja kafli w bieli, czerni oraz odcieniach szarości zaburza odbiór regularnego pomieszczenia, powodując, że jego granice są niemożliwe do określenia.

Światło w spa rzucone jest na biały fragment ściany, dzięki czemu powierzchnia zdaje się świecić. W fugi między kaflami wpuszczone są dyfuzory pary wodnej, dzięki czemu użytkownicy pomieszczenia mogą w niektórych miejscach, patrząc pod odpowiednim kątem, dostrzec tęczową aurę. Spa staje się przestrzenią subiektywną, którą każdy widzi inaczej.