Projektując nowe muzeum na Śląsku, obszarze zdefiniowanym przemysłem kopalnianym, zaproponowaliśmy rozwiązanie krajobrazowe, które ten charakter podkreśla. Nie zabudowaliśmy terenu opracowania, a skorzystaliśmy z możliwości projektowania kubatur poniżej założonego poziomu „0”.

Nowe Muzeum Śląskie nie jest typowym budynkiem podziemnym – bardziej przypomina skarpę z odsłoniętym dużym przeszkleniem od strony ulicy. Takie kształtowanie kubatury muzeum stawia w roli uprzywilejowanej historyczną zabudowę kopalni, ale też podąża górniczym tropem, po raz kolejny schodząc pod ziemię.

Nowe muzeum jest widoczne w panoramie miasta, ale dzięki sylwetom Szybu Warszawa i odrestaurowanych budynków dawnej kopalni. Nasze Muzeum Śląskie stanowi cokół – plateau dla budynków historycznych, nie konkuruje z nimi i nie przesłania ich. Jest obiektem współczesnym i kontekstualnym – wpisanym w istniejącą skarpę i historię regionu.